حجیت استقراصحّت استناد به حکم مستفاد از استقرا است. ۱ - معنای حجیت استقراحجیت استقرا، به معنای صحت تمسک به حکم شرعی است که از راه تحقیق و بررسی جزئیات و افراد به دست آمده و عمل به آن، موجب منجّزیت در صورت مطابقت با واقع و معذّریت در صورت مخالفت با واقع می‌شود. اصولیون امامیه معتقدند استقرا ، همانند قیاس ، برای استنباط احکام شرعی، اعتبار ندارد. ۲ - نکتهمطالب ذکر شده، درباره استقرای ناقص می‌باشد و استقرای تام در صورت حصول، حجت است. [۲]
اصول الفقه، زهیرالمالکی، محمد ابوالنور، ج۴، ص۱۸۰.
۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۳۹۵، برگرفته از مقاله «حجیت استقرا». |